گروه
III سازمان بهداشت جهان یا گروه
هایپرگونادوتروپیک - هیپواستروژنیک
در این گروه بیماران مبتلا به نارسایی زودرس تخمدان و یا POF (Premature Ovarian Faliure)
قرار می گیرند که طبق تعریف به از بين رفتن همة فوليكول هاي تخمدان (كه منجر به
قطع شدن چرخه طبيعي عملكرد تخمدان ها مي شود) قبل از 40 سالگی گفته می شود.
این
اصطلاح برای اولین بار توسط دکتر فولر آلبرایت در سال 1942 مطرح شد.
نارسايي
زودرس تخمدان مسئله اي باليني است، كه در آن تخمدان ً ها عمدتا به طور ثانويه نارس
مي شوند و بيماري شايعی بوده كه تقريبا 1 ٪ زنان قبل از 40 سالگي
به آن مبتلا مي شوند و در زنان مبتلا به آمنورة اوليه شيوع آن در حدود 28-10٪ است.
شیوع
آن در زنان زیر 35 سال، 1 به 250 می باشد.
از
دست رفتن عملكرد تخمدان معمولا فرايندي تدريجي است كه در طول چند سال شكل مي گيرد
و منجر به يائسگي مي شود.
با
وجود اين، عملكرد تخمدان در برخي از زنان زودتر و ناگهاني تر از آن چه مورد
انتظار است، رخ مي دهد.
فعاليت تخمداني ممكن است مستقلا تحت تأثير فعاليت شديد و تغييرات
فصلي و محيطي باشد.
كاهش
فعاليت تخمدان در پاييز ممكن اســت به علت افزايش دورة تاريكي باشد.
در
واقع ميزان حاملگي در زناني كه در شمال اسكانديناوي زندگي مي كنند، طي تابستان
بيشتر از زمستان است.
سابقه
خانوادگی رل مهمی در این بیماری دارد، چرا که در زنانی که یک تاریخچه فامیلی از
منوپوز زودهنگام نشان می دهند ، ریسک بالاتری برای بی کفایتی اولیه تخمدان(primary ovarian insufficiency ) دارند.
علل
نارسایی زودرس تخمدان
:
1.
نقایص
کروموزومی: برخی نقایص ژنتیکی در
ایجاد بیماری نارسایی زودرس تخمدان ها دخالت دارد. شايع ترين علت
نارسايي زودرس تخمدان وجود اختلال ژنتيك در كروموزوم هاي جنسي است.
بنابراين،
هر زن مبتلا به نارسايي زودرس تخمدان قبل از 30 سالگي، بايد از طريق آزمايش
كاريوتايپ مورد بررسي قرار گيرد که در اینصورت به آن gonadal dysgenesis (همراه و یا بدون همراهی با سندرم ترنر) می گویند.
بيماري
ژنتيك تشديد سرعت آترزي فولیکولها ممكن است يك اختلال ژنتيك باشد كه در داخل ژرم
سل است كه به كاهش زودرس ذخيرة فوليكولي منجر مي شود.
نارسايي
زودرس تخمدان ناشي از ناهنجاري هاي ساختاري كروموزوم X)
سندرم ترنر) و تايخچة
خانوادگي شايع ترين علت نارسايي زودرس تخمدان ناهنجاري 45,XO و 47,XXXY
، يعني وجود اختلال
ژنتيك در كروموزوم هاي جنسي است.
بیماران
مبتلا به سندرم X شکننده (fragile X syndrome) که با ناتوانی ذهنی همراه
است و در این بیماران یک موتاسیون در ژن FMR1 مشاهده می شود و
بیمار را مستعد این اختلال می کنند.
بطور
کلی 6 درصد بیمارانی که POF دارند و
کاریوتایپ شان نرمال است این موتاسیون در آنها مشاهده می شود٬
2. سموم: شیمی درمانی و تابش درمانی از شایع ترین علل نارسایی زودرس
تخمدان محسوب می شود.
این
درمان ها می تواند محتویات ژنتیکی سلول ها را تغییر دهد.
دود
سیگار، مواد شیمیایی، حشره کش ها و ویروس ها نیز می توانند بیماری نارسایی زودرس
تخمدان را تسریع کنند.
کاهش
بلافاصله عملکرد تخمدان بعد از شیمی درمانی و یا پرتودرمانی بطور موقت دیده می
شود که به آن نارسایی حاد تخمدان (acute ovarian failure) می گویند.
سن
بیمار٬ نوع داروی مورد استفاده
در شیمی درمانی٬
محل تابش اشعه (بخصوص در ناحیه لگن) و دوز دارو در گونادوتوکسیسیتی تاثیر می گذارد.
3. جراحی: جراحات شــديد
به عروق و بافت تخمدان می تواند باعث نارسایی زودرس تخمدان شود.
4. عفونت های ویرال
5.
پاسخ
سیستم ایمنی به بافت های تخمدان: در شرایط نادر سیستم
ایمنی آنتی بادی هایی را علیه بافت تخمدان ایجاد می کند که نتیجه آن آسیب به
فولیکول های حاوی تخمک و تخمک ها می باشد.
اینکه
چه عاملی سبب ایجاد پاسخ ایمنی می گردد روشن نیست، اما به نظر می رسد ویروس ها
یکی از عوامل احتمالی محسوب می شوند.
6. فاکتور های ناشناخته: در برخی موارد بیماری نارسایی زودرس تخمدان روی می دهد، اما دلیل
شناخته شده ای مانند اختلال کروموزمی و یا قرار گرفتن در معرض سموم و یا بیماری
های خود ایمنی را نمی توان برای آن تعریف کرد.
پزشک
برای یافتن علت بیماری نارسایی زودرس تخمدان دستور انجام تست های بیشتر را خواهد
داد، اما در اغلب موارد نارسایی زودرس تخمدان علت شناخته شده ای ندارد.
احتمال
وجود ناهنجاري هاي درون ريز همراه، بايد در زنان مبتلا به نارسايي پيش از موعد
تخمدان در نظر گرفته شود چون رابطة قابل توجهي بين نارسايي زودرس تخمدان با ساير
نارسايي هاي غده هاي داخلي بدن، بويژه تيروئيد، آدرنال، پاراتيروئيد مشاهده شده است.
تخمداني
كه فعاليتي نداشته و تخمك گذاري نكرده باشد، سطحي صاف و براق دارد.
وجود
برجستگي هاي سرخ رنگ روي سطح تخمدان معرف تخمك گذاري هايي است كه اخيراً انجام
گرفته اند.
آمنوره
هايپرگنادوتروپيك در بيماراني كه ميزان گنادوتروپين هاي سرم شان بالاست، مي توان
نارسايي تخمدان را با اطمينان زیاد مطرح کند.
بلوغ
زودرس، چپدست بودن و چندين عامل متفرقه دیگر از جمله عواملی هستند که در يائسگي زودرس
دخالت دارند سن متوسط يائسگي براي زنان چپ دست 43-42 سالگي و راست دست 47-43
سالگي است.
همچنين
سيگار كشيدن يائسگي زودرس ايجاد مي كند.
افراد
لاغر زودتر يائسه مي شوند.
به
نظر مي رسد متابوليت هاي گالاكتوز اثرهاي مهمي بر فوليكول هاي تخمدان داشته باشند
و سبب تخريب پيش از موعد آن ها شوند و به همین دلیل در گالاکتوزومی شیوع نارسايي
زودرس تخمدان بیشتر دیده می شود.
اين
اختلال ممكن است ناشي از يك فرايند عفوني، آندومتريوز يا علت هاي ديگر باشد.
فاکتورهایی
که ریسک ایجاد بیماری نارسایی زودرس تخمدان را به دنبال دارند، عبارتند از:
1. سن: احتمال ابتلا به نارسایی زودرس تخمدان در سنین 35 تا 40 سالگی
بیشتر است.
2.
سابقه
خانوادگی: سابقه خانوادگی در
ابتلا به نارسایی زودرس تخمدان ها احتمال ابتلا به بیماری نارسایی زودرس تخمدان
را افزایش می دهد.
3.
جراحی
های متعدد در تخمدان: ابتلا به
اندومتریوز و یا سایر شرایطی که احتمال انجام جراحی در تخمدان ها را افزایش می
دهد، می تواند ریسک ابتلا به بیماری نارسایی زودرس تخمدان ر ا به دنبال داشته باشد.
علائم بالینی
- تظاهرات اصلي نارسايي
زودرس تخمدان بيماران در سنين مختلف ممكن است داراي علائم آمنوره، نازايي و يا هر
دو باشند.
- شانس باروری در این افراد
حتی با میزان ذخیره تخمک کاهش یافته به 5 الی 10 درصد می رسد.
-
علائمي
كه بيانگر يائسگي هستند، نظير گرگرفتگي، خشكي واژن، تعریق شبانه، اختلالات خواب و
اختلالات خلق ممكن است وجود داشته باشند.
- نارسايي تخمدان ممكن
است موقتي و همراه با برگشت خودبه خودي روند قاعدگي باشد.
- پریودهای نامنظم که می
تواند سال ها ادامه داشته باشد.
- معاينة فيزيكي، آتروفي
مخاط واژن و فقدان موكوس در گردن رحم را مشخص مي كند.
- اگر نارسايي تخمدان پيش
از بلوغ رخ دهد، پستان هاي بيمار رشد پيدا نمي كنند و گنادها تشكيل نمي شوند.
- کاهش میل جنسی،
- بتدریج بدلیل خشکی واژن
دیسپارونی (درد هنگام نزدیکی) و واژینیت آتروفیک (ناشی از تحلیل عضلات واژن) مشاهده
می شود.
- خطر بروز پوكي استخوان
و بيماري هاي قلبي ـ عروقي در يائسگي درازمدت ناشي از جراحي نسبت به يائسگي طبيعي
بسيار بيشتر است.
اين
خطرات ممكن است با استفاده از استروژن جانشيني، كاهش يابند.
از
آن جا كه اين جانشيني طولاني مدت ممكن است زنان را در معرض خطراتي قرار دهد،
مزايا و معايب برداشتن تخمدان ها و جانشيني با استروژن بايد براي هر زن كه قرار
است حين برداشتن رحم، تخمدان ها نيز خارج شوند به طور كامل توضيح داده شود.
- در بعضي از بيماران برگشت
عمل طبيعي تخمدان و حاملگي به طور خودبه خودي اتفاق افتاده است، در حالي كه
بازگشت طبيعي بسيار نادر است و احتمال ضعيف حاملگي در آينده در آنان وجود دارد.
تشخيص
تریاد
تشخیصی این اختلال عبارتست از:
- آمنوره (بصورت اولیه
و یا ثانویه و حداقل به مدت سه ماه)
- هایپرگونادیسم ( افزایش
FSH و LH)
- کاهش استروژن
وقتی
ذخیره تخمک کاهش می یابد، در نتیجه قادر به تولید استروژن ها نبوده و در نتیجه
بصورت فیدبک منفی سطح گونادوتروپین ها افزایش می یابد.
در
صورتی که گونادوتروپین ها) بویژه FSH ( افزایش یافته بود، باید مجدد ماه بعد هم چک شود و دو تا جواب
بالای گونادوتروپین ها ملاک تشخیص قرار می گیرد.
در
این بیماران اندازه گیری پرولاکتین و وضعیت های هورمونهای تیروئید کمک کننده است
چرا که در بسیاری از بیماران مبتلا به هایپرپرولاکتینمی و هیپوتیروئیدیسم علائم
اولیه شبیه به نارسایی زودرس تخمدان مشاهده می شود.
در
این بیماران سطح AMH هم که نشانه ای از میزان فولیکولهای آنترال
کوچک است هم بشدت کاهش می یابد.
افزایش
Inhiin B هم بعنوان معیار
دیگری از کاهش ذخیره تخمک ها می تواند توصیه شود.
در صورت اثبات تشخیص
POF تست های ذیل به منظور پیدا کردن علت بیماری
توصیه می شود.
- بررسی کاریوتایپ،
-
بررسی
موتاسیون در ژن FMR1 ، هر خانمی که خودش و یا خانواده اش سابقه ای
از POF داشته باشد و یا سطح FSH قبل از 40 سالگی افزایش داشته باشد کاندید انجام بررسی fragile X permutation carrier screening برای ژن FMR1 می باشد.
- اندازه گیری PTH و آلدوسترون، بی کفایتی اولیه تخمدان (Primary Ovary
Insufficiency) می
تواند به همراه اختلالات غددی نظیر هایپوپاراتیروئیدیسم ( کاهش
PTH ( و هایپوآدرنالیسم
باشد. در 4٪ این بیماران آنتی
بادی برعلیه تخمدان و غده آدرنال مشاهده می شود.
- سونوگرافی لگن.
در
دختران نوجوان سیکل های نامرتب دیده می شود که باید از علائم اولیه بی کفایتی
اولیه تخمدان (primary
ovarian insufficiency) افتراق داده شود و به
همین دلیل تشخیص در این گروه از زنان مشکل می باشد.
اقدامات
درماني
به
طور كلي براي اين كه نارسايي زودرس تخمدان نوعي سندرم است، درمان اختصاصي براي آن
در دسترس نيست پس در مرحلة اول بايد به بررسي سندرم ها يا بيماري هاي ژنتيك و
عفونت پرداخت.
اگر
بيمار از ساير جهات سالم باشد، فقط به درمان عدم تخمك گذاري مي پردازد.
از
آنجایی كه احتمال بیماری های قلبی – عروقی در این بیماران
به دلیل كاهش هورمون های زنانه افزایش می یابد، باید درمان های هورمونی هر چه
زودتر آغاز شود و به بیمار تذكر داده شود كه عوارض درمان هورمونی در بیماری كه سن
پایین تری نسبت به افراد یائسه معمولی دارد، قابل اغماض است.
مصرف
این داروها می تواند با تامین هورمونهای که باید بطور طبیعی از تخمدان تا قبل از
یائسگی ترشح می شد تا برای بیمار یك زندگی عادی (از جمله سلامت استخوانها) را
ایجاد کند، برای بیمار ضروری است.
همراه
با كنترل های مربوط قرص استروژن پروژسترون طی 10 الی 12 روز در هر سیکل به بیمار داده
می شود، برای پیشگیری از هایپرپلازی آندومتر و کانسر آندومتر.
این
درمان به خونریزی های اندك ماهانه منجر می شود، اما نباید فكر كرد كه با این كار
عملكرد تخمدان ها برگشته است؛ البته در موارد اندكی (حدود 5 تا 10 درصد) تخمدان به
مدت كوتاهی به فعالیت عادی بر می گردد و امكان باروری هم به وجود می آید، در
بیشتر این افراد امكان باردار شدن به صورت طبیعی نیست، اما می توانند از تخمك
اهدایی برای بارور شدن استفاده كنند.
درمان
این گروه شامل اهداء تخمک و سپس استفاده از IVF می باشد. چرا که این بیماران ذاتاً تخمکی ندارند که بتوانند
باردار شوند.
تجویز
مکمل های کلسیم و ویتامین D3 در پیشگیری از
پوکی استخوان در این افراد ضروری است.
منبع: وبسایت آزمایشگاه نیلو
تاریخ انتشار: 7:11:22 1400/03/20