شیوع سندروم حاد تنفسی ویروسSARS-COV-2که از شهر Wuhan چین آغاز شد اکنون مایه ی نگرانی کل جهان است.  پنومونی که توسط SARS-COV-2 ایجاد می شود، بیماری ویروس کرونای ۲۰۱۹ [COVID-19] نامیده می شود. تا تاریخ ۲۲ فوریه ی ۲۰۲۰ این ویروس بیش از ۷۷۷۰۰ نفر از مردم جهان را مبتلا کرده وباعث مرگ بیش از ۲۳۰۰ نفر شده بود .تا این تاریخ هیچ درمان اختصاصی برای آن ارائه نشده است که بتواند برای عفونت SARS-COV-2 مؤثر باشد.

جدای از مراقبتهای حمایتی مثل تأمین اکسیژن در مواردخفیف  بیماری و غشای تولید کننده اکسیژن خارج از بدنی [extracorporeal membrane oxygenation ] برای بیمارانی که وضعیت بحرانی دارند ، داروی خاصی برای این بیماری هنوز وجود ندارد و در دست تحقیق است. درآمریکا اولین بیمار که به COVID-19 مبتلا شد توسط مراقبتهای حمایتی و remdesivir داخل وریدی درمان یافت قبل از آن که بیماربهبود یابد و مرخص شود.درهرصورت کارآزمایی های بالینی راندومایز مورد نیاز است که ایمنی و درجه ی تأثیر remdesivir را بر درمان COVID-19 ارزیابی کنند.

پلاسمای افراد بهبودیافته یا ایمونوگلوبولین ها پیشتر به عنوان آخرین راه چاره مورد استفاده قرارگرفته برای بالابردن میزان بقای بیمارانی که SARS داشتند و شرایط آنهاعلی رغم درمان با پالس متیل پردنیزولون تراپی روبه وخامت گذاشته بود .به علاوه چندین پژوهش نشان داده که بیمارانی که با پلاسمای خون ِدوره ی نقاهت تحت درمان قرار می گیرند کمتر در بیمارستان می مانند و مرگ ومیر آنها کمتر است نسبت به سایر بیمارانی که پلاسماتراپی نشده اند.

در سال ۲۰۱۴ استفاده از پلاسمای  خون جمع آوری شده ی دوره نقاهت کسانی که ازبیماری ویروس ابولا جان سالم به در برده بودندتوسطWHO توصیه شد به عنوان یک درمان تجربی حین شیوع این بیماری .یک‌ پروتکل برای استفاده از پلاسمای خون دوره نقاهت در درمان سندروم  تنفسی ویروس کرونا در خاور میانه در سال ۲۰۱۵ تهیه و ارائه شد.درجریان پاندمی آنفلوآنزای A H1N1 درسال ۲۰۰۹ وطی یک تحقیق کوهورت آینده نگر توسط Hung و همکاران نشان داده شد که پلاسماتراپی در بیماران با عفونت ویروس آنفلوانزایH1 N1 (H1N1 pm09)یک  کاهش چشمگیر در ریسک نسبی مرگ و  میر (بانسبت شانس ۰٬۲ [CI:95%] ,P:0.01) نسبت به سایر بیماران دیده می شود.به علاوه دریک تحلیل زیر گروهی، ویرال لود پس از استفاده از پلاسمای خون دوره نقاهت به نسبت روزهای سه ، پنج و هفت ِورود به ICU بشدت کاهش یافت .هیچ نتیجه ی مغایردیگری گزارش نشد.همچنین یک بررسی چندمرکزی،پروسپکتیو ، دابل بلایند، راندومایز و کنترل شده توسط Hung و همکاران نشان داد که استفاده از پلاسمای خون دوره نقاهت از بیماری که از عفونت ویروس آنفلوانزا ی A H1N1 بهبودیافته برای درمان بیماران درگیر با عفونت با همین ویروس ؛ به کاهش لود ِویروسی کمک می کند و احتمال مرگ را درمدت پنج روز پس از شروع علائم پایین می آورد.

یک متاآنالیز دیگر توسط Mair-Jenkins و همکاران نشان دادکه مرگ ومیر دربیمارانی که عفونت های تنفسی حاد دارندبعدازدریافت دوزهای مختلف پلاسمای خون ِدوره نقاهت کمتر می شود وبعداز درمان نیز هیچگونه عوارض جانبی بروز نمی کند .

یک توضیح ممکن برای کارایی پلاسماتراپی از خون دوره نقاهت بیماران این است که آنتی بادی های پلاسما می تواند وایرمی را ساپرس کند .Schoof و همکاران گزارش کردند که ایموتراپی با 3BNC117  که یک خنثی کننده ی قوی آنتی بادی برای HIV I است ایمنی هومورال میزبان را دربرابر HIV I افزایش می دهد.دریک کارآزمایی بالینی او همچنین نشان داد که تاثیرات این آنتی بادی نه تنها به کلیرانس آزاد ویروسی و جلوگیری از عفونت های جدید محدود نمی گرددبلکه سرعت کلیرانس  سلولهای عفونی را نیز شدت می بخشد .

به طور کلی برطبق توصیه‌های WHO ؛ مدیریت COVID-19 عمدتاً روی پیشگیری از عفونت ، تشخیص و ارزیابی موردی و مراقبتهای حمایتی متمرکزاست .مهمترازهمه گایدلاین های فعلی تاکید می کنند که کورتیکوسترویید تراپی های منظم که درواقع توصیه ایی در یک کامنت Lancet بود نباید به طور دائم در بیماران COVID-19 تجویز شود.شواهد نشان می دهند که پلاسمای خون دوره نقاهت بیمارانی که از عفونت های وایرال بهبود یافته اند می تواند به عنوان یک درمان به کار رود بدون اینکه عوارض ناخواسته و جدی بروز کنند. بنابراین کارآزمایی ِ تزریق پلاسمای خون دوره نقاهت در بیماران با عفونت SARS-COV-2 می تواند یک مُدالیته ی ارزنده ، مؤثر و ایمن باشد.

منبع: The Lancet

تاریخ انتشار: 9:14:51 1399/01/12