تست بتا-2 میکروگلوبولین (B2M) در تشخیص سرطان خونبتا-2 میکروگلوبولین، پروتئینی است با وزن مولکولی 11800 دالتون که توسط سلول های هسته دار خونی ساخته می شود. این پروتیین اولین بار در ادرار بیماران مبتلا به نارسایی کلیه تخلیص شده است. افزایش سطح سرمی بتا-2 میکروگلوبولین در رد پیوند، لوکمی لنفوسیتیک، بدخیمی های خونی و در بیماری مولتیپل میلوما (MM)  گزارش شده است و به عنوان شاخص مهم در MM  مطرح می باشد.

تست بتا-2 میکروگلوبولین (B2M)

تست بتا-2 میکروگلوبولین (B2M) به عنوان یک تومور مارکر برای برخی از افراد مبتلا به سرطان خون استفاده می شود و یک تست تشخیصی برای یک بیماری خاص نیست، اما با پیشرفت سرطان (مرحله تومور) ارتباط دارد و می تواند به پزشکان متخصص اطلاعات اضافی در مورد پیش آگهی احتمالی فرد بیمار ارائه دهد.

آزمایش خون و ادرار  B2M  می تواند به منظور تعیین شدت و گسترش (مرحله تومور) مولتیپل میلوما کمک کند و می تواند پیش آگهی در ارتباط با سرطان هایی نظیر میلوما و لنفوم را در اختیار پزشکان قرار دهد  و گاهی اوقات می تواند به منظور ارزیابی فعالیت های بیماری و اثربخشی درمان نیز به کار گرفته شود. افزایش B2M در خون با مقدار پیشرفت تومور (توده تومور) و کاهش عملکرد کلیه در بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما ارتباط مستقیم دارد.

چه زمانی این تست درخواست می گردد؟

این آزمایش ممکن است در طی مراحل اولیه فردی که با بیماری مولتیپل میلوما تشخیص داده شده است به منظور پیشگیری از بیماری و به صورت دوره ای برای ارزیابی فعالیت بیماری و نظارت بر اثربخشی درمان درخواست داده می شود. گاهی اوقات ممکن است در یک فرد مبتلا به بیماری مولتیپل میلوما یا لنفوم برای تعیین پیش آگهی احتمالی از بیماری درخواست داده شود. ممکن است پزشک متخصص میزان B2M مایع CSF دهد زمانیکه فکر میکند بیماری هایی مانند لنفوم بر سیستم عصبی مرکزی یک فرد تاثیر گذاشته باشد.

 

نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟

افزایش سطح B2M در خون و یا ادرار نشان دهنده یک مشکل می باشد ولی مشخص کننده بیماری خاصی نیست. با این حال، مقدار آن فعالیت بیماری و میزان سرطان را نشان می دهد. به طور کلی اندازه گیری سطح B2M برای مانیتورینگ روند درمان بیماری MM و لنفوما درخواست داده می شود.

افزایش میزان B2M در CSF افراد مبتلا به بیماری­هایی مانند HIV ایدز نشان دهنده احتمال درگیر شدن سیستم عصبی مرکزی با بیماری است. سطوح پایین B2M طبیعی است و ممکن است در ادرار و CSF غیر قابل اندازه­گیری باشد.

سایر موارد بالینی مرتبط با B2M:

شرایطی که با افزایش میزان تولید یا تخریب سلول، عفونت های شدید، عفونت های ویروسی مانند CMV  (سیتومگالوویروس) و برخی از شرایطی که سیستم ایمنی را فعال می کنند، مانند شرایط التهابی و اختلالات خودایمنی، می تواند موجب افزایش سطح B2M  شود.

کلیه­ ها مواد اضافی خون را فیلتر می کنند و مقداری از این مواد فیلتر شده مجدداٌ به خون باز می گردد، B2M هم جزء همین مواد می­باشد به همین دلیل، مقدار کمی B2M معمولاً در ادرار وجود دارد.  اگر لوله های کلیوی آسیب دیده یا بیمار شوند بازجذب B2M کاهش یافته و مقدار آن در ادرار افزایش می باید.


تاریخ انتشار: 17:40:44 1398/04/13
Shortcut keys: Prev=Right , Next=Left
رفتن به بالای صفحه