واکنش های آگلوتیناسیون :

به هم چسبیدن میکروارگانیسم ها و بعضی از کلاس های آنتی بادی ایجاد شده بر علیه آنها. به این آنتی بادی ها "آگلوتینین" و به این خاصیت "آگلوتیناسیون" گفته می شود.

 واکنش های پرسی پیتاسیون:

رسوب بعضی از آنتی بادی ها و ملکول های مواد محلول ( آنتی ژن محلول).به آنتی بادی "پرسیپیتین" و این واکنش را "پرسی پیتاسیون " میگویند.

 واکنش های فلوکولاسیون:

 وقتی آنتی ژن به صورت ذرات کلوئیدی باشد (مثل کاردیولیپین قلب در تست VDRL) واکنش را "فلوکولاسیون" نامند.

 واکنش های هماگلوتیناسیون:

اگر آنتی ژن غیرمحلول گلبول قرمز باشد واکنش بین گلبول های قرمز و آنتی بادی ضد آنرا "هماگلوتیناسیون" می نامند.

 Themass action theory :

اتصال آنتی ژن به آنتی بادی اختصاصی و دوطرفه است و از قوانین تئوری عکس العمل بین اسیدهای ضعیف و بازهای ضعیف پیروی می کند.

 غلظت اپتیمم آنتی بادی و آنتی ژن :

غلظتی از آنتی ژن و آنتی بادی که موجب حداکثر واکنش سرولوژی می گردد.

7) پدیده prozone  :

بیشتر بودن مقدار آنتی بادی نسبت به آنتی ژن

8) پدیده  post zone:  

کاهش مقدار آنتی بادی متصل به آنتی ژن

9) آنتی بادی هتروفیل:

نوعی آنتی بادی اکثرا از کلاس IgM  که با آنتی ژن های متنوعی از منابع مختلف واکنش میدهد.( در بیماری منونوکلئوز عفونی)

10)  آگلوتینین های سرد:

نوعی اتو آنتی بادی از جنس گلیکو پروتئین و یا گلیکو لیپید از کلاس IgM که با بعضی از آنتیژن های گروه خونی در سطح گلبول های قرمز در حرارت های پایین تر از دمای بدن واکنش می دهند.(در سیستم آنتی ژنی I/i)