استرپتوکک گروه B یا استرپتوکک آگالاکتیه براحتی قادر به کلونیزه شدن در دستگاه گوارش و دستگاه تناسلی می باشد. این باکتری بندرت  در افراد سالم ِبزرگسال ایجاد علائم یا مشکل می کند اما در نوزادان قبل (جنین) یا بعد از تولد (هنگام زایمان) می تواندعامل بیماری شدید و خطرناکی باشد. غربالگری یا اسکرینینگ ِپره ناتال GBS برای بررسی وجود یا عدم وجود باکتری در نواحی رکتال/ واژینال یک زن باردار به کار می رود.این تست غربالگری برای تعیین ریسک آلودگی باکتریال ِ GBS هنگام عبور نوزاداز کانال زایمان می باشدکه ممکنست عامل عفونتِ “Early or Late-onset GBS” گردد.بیماری اولیه و زودرس  GBS معمولا در ۱۲ تا ۴۸ ساعت تا هفت روز اول تولد نوزاد دیده می شود که قادرست عامل التهاب در خون (سپسیس) ، مغز و نخاع (مننژیت ) ویا ریه ها ( پنومونی) باشد. در فُرم  دیررس GBS نوزاد ممکنست بین یک  هفته تا چند ماه با علایمی مانند تحریک پذیری ، خوب شیر نگرفتن ، کمبود انرژی و تب بالا، علایم بیماری را نشان می ده.
برطبق گزارش های منتشرشده CDC در مادران حامل GBS که آنتی بیوتیک دریافت نکرده اند تقریبا از هر ۲۰۰ نوزاد یک نوزاد و در مادرانی که آنتی بیوتیک دریافت کرده اند از هر ۴۰۰۰ نوزاد فقط یک نوزاد ممکنست  با علایم عفونت اولیه ی GBS به دنیا بیاید. عفونت ناشی از GBS در شکل زودرس آن معمولا هفته اول پس از تولد بروز می کند. علائم و نشانه های آن شامل تب، اشکال در تنفس و شیر خوردن ، لتارژی یا تحریک پذیری و ته ْرنگ آبی پوست نوزادان می باشد. GBS درصورت عدم تشخیص ودرمان به موقع می تواند منجر به پنومونی ، سپسیس و مننژیت گردد. برطبق گزارش های CDC ، عفونت GBS از شایعترین عفونت های تهدیدکننده ی زندگی نوزادان می باشد.

تقریباً ۲۵ درصد زنان سالمِ  باردار یا غیر باردار   حامل استرپ گروه B در واژن یا رکتوم خود هستند بدون اینکه علامتی داشته باشند.عفونت با GBS درواقع یک عفونت  ] STI [Sexually Transmitted Infection محسوب نمی گردد. سال های اخیر از شیوع عفونت های GBS در نوزادان بسیار کاسته شده است که علت آن تجویزهای IV پنی سیلین یا آمپی سیلین در هنگام زایمان در زنان باردار می باشد. چون درحال حاضر واکسن برای GBS وجود ندارد و درمان آنتی بیوتیکی همه زنان باردار هم عملی نیست؛ غربالگری GBS و درمان مناسب درصورت مثبت بودن آن ، بهترین وسیله برای پیشگیری از عفونت های ناشی GBS در نوزادان می باشد.

غربالگری GBS برای زنان باردار بخشی از برنامه مراقبت های پره ناتال [prenatal care] روتین محسوب می گردد.

کشت ِسوآب واژن یا رکتوم  بین هفته های ۳۵ تا ۳۷ بارداری توصیه می شود. آنالیز و کشت ادرار  هم در دوران بارداری درصورتی که شمار GBS بالا گزارش شود؛ ارزشمند و کمک کننده است.

رفرانس: ACOG.FAQ105,July 2019.