پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که باکتری‌ها به سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند از واکنش ایمنی بدن پنهان بمانند؛ ارتباطی مهم برای درمان سرطان.

🖍اکثر باکتری‌های ساکن بدن انسان به رشد ما کمک می‌کنند، اما مطالعات جدید نشان می‌دهند که برخی از آنها به تومورها نفوذ می‌کنند، کمک می‌کنند رشد کنند، پخش شوند و نابودیشان برای سیستم ایمنی سخت‌تر شود.

🖍بدن انسان حاوی ۱۰۰ تریلیون سلول میکروبی یا بیشتر است؛ اگر بیشتر نه، تقریباً برابر با سلول‌های بدن. باکتری‌ها اکثر میکروبیوم ما را تشکیل می‌دهند؛ آنها در روده، روی پوست، در مجاری تنفسی و ادراری و غده‌های پستانی زندگی می‌کنند.

🖍برخی از مطالعات نشان داده‌اند که باکتری‌ها در انواع زیادی از تومورها نیز زندگی می‌کنند، جایی که نه فقط میان سلول‌ها، بلکه درونشان نیز ساکنند. تصور بر این بود که باکتری‌ها از مزایای محیطی مطلوب برای رشد بهر‌مند می‌شوند؛ دانشمندان نمی‌دانستند که این میکروب‌ها می‌توانند مسیر سرطان را تغییر دهند یا نه.

🖍حالا پژوهشی که اخیراً در Nature منتشر شده است، نشان می‌دهد که باکتری‌ها در تومورهای دهانی و روده بزرگ می‌توانند مستقیماً با سرکوب واکنش سیستم ایمنی انسان سرطان را تقویت و به سلول‌های سرطانی کمک کنند که سریع‌تر پخش شوند.

🖍پژوهشی هم‌راستا در ژورنال Cell Reports کشف کرده است که برخی از داروهای ضدسرطان، مانند ۵-فلوروراسیل، می‌توانند مؤثر باشند؛ زیرا باکتری‌هایی را که به توسعه سرطان کمک می‌کنند نیز می‌کشند.

📌«سوزان بولمن» (Susan Bullman)، میکروبیولوژیست مرکز سرطان فرد هاچینسن (Fred Hutchinson) در سیاتل و سرپرست هر دو پژوهش، می‌گوید: «داده‌های ما نشان می‌دهند که باکتری‌ها ساکنانی بی‌گناه نیستند، بلکه اکوسیستم نواحی‌ای از تومور را که در آن قرار دارند شکل می‌دهند. باکتری‌ها بخشی حیاتی از این ریزمحیط تورموری هستند.»
🖍«جنیفر وارگو» (Jennifer Wargo)، جراح سرطان در مرکز سرطان اندرسن در دانشگاه تگزاس در هیوستون، می‌گوید نسبت به مطالعات گذشته که نشان می‌دادند باکتری‌ها و دیگر میکروب‌ها می‌توانند در تومور وجود داشته باشند، شکاکیت زیادی وجود داشت.

🖍در سال ۲۰۱۷، او کشف کرد که اگر بیماران مبتلا به ملانوما جمعیتی متنوع‌تر، یا فراوان‌تر، باکتری‌های «خوب» در روده‌های خود داشته باشند، واکنش بهتری به ایمنی‌درمانی نشان خواهند داد.

🖍او می‌گوید: «ما حتی میکروب‌هایی درون تومورهای مغزی پیدا کردیم. واکنش شما اینطور است که خدای من، آنها چگونه به اینجا آمده‌اند؟»

🖍واگو می‌گوید پژوهش جدید روی تومورهای دهان و روده بزرگ «به‌طور قطعی نشان می‌دهد که نه‌تنها میکروب‌هایی درون تومورها وجود دارند، بلکه آنها می‌توانند درحقیقت درون خود سلول‌های سرطانی و حتی درون سلول‌های ایمنی باشند.»

🖍به گفته «تونی کوئیری» (Toni Choueiri)، سرطان‌شناس انستیتوی سرطان دانا فاربر (Dana-Farber) در بوستون، این مطالعه نشان می‌دهد که باکتری‌ها و تومورها برای تقویت رشد سرطان هم‌زیستی و همکاری می‌کنند و موقعیت باکتری‌ها یک عامل مهم است. او اضافه می‌کند که مطالعات بولمن باید کمک کند که دانشمندان قانع شوند حضور باکتری‌ها در تومورها شاید اصلاً تصادفی نباشد.

🖍این دو مطالعه روی هم پیشنهاد می‌کنند که فهم رابطه بین تومورها و میکروب‌های ساکن‌شان می‌تواند برای درمان و حذف برخی سطان‌ها حیاتی باشد.

🖍این که باکتری‌ها می‌توانند به‌گونه‌ای روی مسیر سرطان تأثیر بگذارند، از اواخر قرن نوزدهم مورد شک بود، زمانی‌که پزشکان آلمانی «ویلهلم بوش» (Wilhelm Busch) و «فردریش فلایسن» (Friedrich Fehleisen) مستقل از هم دریافتند که تومورهای بیماران گاهی پس از ابتلا به اریزیپلاس، عارضه‌ای پوستی به‌علت حضور باکتری استرپتوکوک (Streptococci)، کوچک می‌شدند.

🖍«ویلیام کولی» (William Coley) پس از مشاهده ده‌ها مورد از این دست، کوکتل باکتری‌های کشته‌شده با گرمای خود را با نام «سموم کولی» تهیه کرد تا بیماران مبتلا به اُستئوسارکوما (Osteosarcoma) را درمان کند؛ اما موفقیت چندانی به‌دست نیاورد. این کوکتل از آن زمان رها شده است؛ زیرا حاوی ریسک عفونت‌های کشنده است.






تاریخ انتشار: 13:35:3 1402/05/19