نورتابی شیمیایی ( Chemiluminescence) و زیست نورتابی (Bioluminescence) پدیده های طبیعی ای هستند که از ابتدای شروع حیات انسان در روی زمین توجه بشر را به خود جلب کرده اند.

کرم شب تاب و سایر فرایند های زیستی نورتابی از دیرباز توجه نوع بشر را به خود جلب کرده اند.اولین مقاله ای که در این زمینه منتشر شد از آریستوتل بود که در آن انتشار نور ضعیف حاصل از ماهی مرده را تشریح می کرد.

کار بویل روی اکسیژن افق های تازه ای را در زمینه شناخت CL و زیست نورتابی گشود.در سال 1663 میلادی رادزیزوسکی واکنش نورتابی فسفر و سپس لوفین (2،4،5- تری فنیل ایمیدازول) را همراه با اکسیژن و در یک محیط قلیایی بررسی کرد.

در سال 1888 میلادی وایدمن اولین کسی بود که عنوان کرد ، نورتابی شیمیایی عبارت است از نشر نور در نتیجه انجام یک واکنش شیمایی.اولین مقاله علمی منتشر شده در زمینه زیست نورتابی (BL) توسط دوبیوس منتشر شد که وی در آن از عبارات لوسیفرین و لوسیفراز استفاده کرده بود.

تحقیقات ارزنده در این دو زمینه نورتابی  در آغاز قرن بیستم میلادی شروع شد.در سال 1905 تراوتر اولین مقاله مروری در زمینه نورتابی شیمیایی را منتشر کرد و در آن این واکنش ها را ناشی از اکسیژن دانست.در 1922 کوتسکی نشر حاصل ازاکسیدان های قوی را روی سیلوکسان ها مطالعه کرد و در1922 مالت برانگیختگی فلوروفورهایی مانند ائوسین ، فلوئورسین ، آنتراسن و کوینین در نتیجه انتقال انرژی از واکنش هیدروژن پراکسید و هیپوکلرید را بررسی کرد..یک سال بعد آلبرخت اکسیداسیون لومینول را که هنوز هم مولکول حاکم در تحقیقات نورتابی است را مطالعه کرد.