|
نام اختصاری: 2hpp سایر نام ها: گلوکز 2 ساعت پس از صرف صبحانه یا بعد از تجویز گلوکز، 2PPG بخش مورد انجام : بیوشیمی نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسما، 2 ساعت پس از صرف غذا یا تجویز گلوکز حجم نمونه مورد نیاز: 0.5 ml شرایط نمونه گیری: بیمار باید8 تا 12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا
باشد. در شرایط ناشتا از بیمار نمونه گیری کرده، سپس بیمار یک صبحانه
سبک حاوی کربوهیدرات و یا محلول حاوی 75 gr کربوهیدرات میل نماید و تا دو ساعت
بعد دیگر چیزی نخورد. و در نهایت نمونه گیری 2 ساعت بعد انجام شود. ملاحظات نمونه گیری: 1.
بیمار باید8 تا 12 ساعت قبل از آزمایش
ناشتا باشد. 2. به بیمار
تذکر دهید در فاصله غذا و نمونه گیری سیگار نکشد. 3. بیمار در فاصله صرف غذا تا نمونه گیری باید در
حالت استراحت باشد و از فعالیت شدید بپرهیزد. 4. در صورت استعمال
داروهایی که بر نتیجه آزمایش تأثیر می گذارد.از مصرف آن اجتناب گردد. 5. سن بیمار حائز
اهمیت بوده و در برگه آزمایش یادداشت گردد.. موارد عدم پذیرش نمونه: همو لیز شدید نمونه موجب رد آن می گردد شرایط نگهداری: نمونه در C˚4 به مدت 7 روز و در C˚20- به مدت 30 روز پایدارمی باشد. کاربردهای بالینی: تشخیص و پایش بیماران دیابت ملیتوس و سایر اختلالات کربوهیدراتی نظیر دیابت
حاملگی، هیپوگلیسمی نوزادان، هیپوگلیسمی با منشأ ناشناخته (ایدیوپاتیک) و کارسینوم
سلول های جزایر پانکراس. روش مرجع: : روش آنزیماتیک هگزوکیناز ( در سرم و پلاسما) روش ارجع: روش آنزیماتیک گلوکز اکسیداز سایر روش ها: هگزوکیناز (متد UV)، O-Toluidine، فولن وو، شافر هارتمن- سوموژی، فروسیانید، بندیکت،
واکنش رنگی نئوکوپرین و ... مقادیر طبیعی: 1- افراد 0 تا 50 سال <140 mg/dl 2- افراد 50 تا 60 سال <150 mg/dl 3- افراد بالای 60 سال <160 mg/dl
4- آزمون غربالگری گلوکز 1 ساعته برای
دیابت حاملگی: <140 mg/dl تفسیر: آزمایش
گلوکز دو ساعت بعد از صرف غذا، نشان دهنده توانایی فرد در حذف گلوکز اضافی از
جریان خون است. این آزمایش در افرادی که عوارض نفروپاتی، نوروپاتی و رتینوپاتی
دیابت را علارغم قند خون عادی نشان می دهند، بررسی گلیکوزوری در غیاب گلیکوزمی،
بیماران با سندرم متابولیک و افرادی که سابقه خانوادگی عدم تحمل به کربوهیدرات،
تصلب شرایین یا تولد نوزاد بزرگتر از حد نرمال مورد ارزیابی قرار می گردد. افزایش سطح: دیابت قندی، دیابت قندی حاملگی، سوء تغذیه، پاسخ استرسی حاد به شرایطی نظیر
عفونت، سوختگی ها و جراحی، سندرم کوشینگ، فئوکروموسیتوم، گلوکاگونوما، آکرومگالی و
درمان با دیورتیک ها و کورتیکواستروئیدها. کاهش سطح: انسولینوما، هیپوتیروئیدی، کاهش فعالیت هیپوفیز، بیماری آدیسون، بیماری وسیع
کبدی، روماتوئیدی و قلبی، زیاده روی در مصرف انسولین، روزه داری و گرسنگی طولانی
مدت. واکنش تداخلی: استعمال سیگار، ورزش شدید، چاقی، استرس، مصرف غذا طی 2 ساعت آزمایش و مصرف
دیورتیک های تیازیدی و ضد بارداری خوراکی سطح گلوکز خون را افزایش می دهد. ناتوانی در خوردن غذا (gr75 کربوهیدرات)، استفراغ همه یا بخشی از غذا طی 2 ساعت
آزمایش سطح گلوکز خون را کاهش می دهد. توضیحات: 1- قبل از 2hpp باید قند خون ناشتا به عنوان قند خون
پایه اندازه گیری شود. 2- غذای مورد استفاده در آزمایش باید
حداقل حاوی gr 75 کربوهیدرات باشد. 3- به منظور انجام آزمون غربالگری گلوکز
1 ساعته دیابت حاملگی به بیمار ناشتا یا غیر ناشتا ، gr 50 گلوکز خوراکی بدهید. 4- برای افراد بستری نباید درخواست شود. 5- همراهی این آزمایش با تست HbA1C ارزش تشخیصی آزمایش را بالا خواهد
برد. منابع: 1. 1. Tietz Textbook of Clinical Chemistry. Fourth
edition. Edited by CA Burtis, ER Ashwood, DE Bruns. WB Saunders Company,
Philadelphia, 2006,25:837-907 2. 2. Manual of Diagnostic and Laboratory tests,
Mosby’s 3.
کتاب جامع تجهيزات
آزمايشگاهي و فرآورده هاي تشخيصي دکتر حميدرضا سقا و همکاران- انتشارات میر |
