موارد بالینی اندازه گیری مقدار کمپلمان یا سنجش CH50

مهم ترين نقش كمپلمان دفاع در برابر عوامل ميكروبي و از بين بردن آنهاست. پروتئين هاي شكسته شده و فعال كمپلمان، التهاب ايجاد مي كنند كه اين مكانيزم به نوبه خود در از بين بردن عوامل بيماري زا نقش عمده اي دارند فاكتورهاي آنافيلاتوكسين (به ماده سمي در آنافيلاكسي گويند، آنافيلاكسي نيز زياد شدن حساسيت بدن نسبت به يك پروتئين خارجي يا ماده ديگري كه بدن قبلاً با آن حساس شده است مي باشد) و شيميوتاكتيك (ماده جاذب شيميايي) هر يك عامل يكسري از واكنش هاي ثانوي هستند كه با همكاري سلول هاي سفيد خون يعني سلول هاي ماست سل، نوتروفيل، مونوسيت و ماكروفاژ انجام مي شود؛ بنابراين، اگر فردي به طور مادرزادي فاقد برخي از پروتئين هاي سيستم كمپلمان باشد، در برابر عفونت بسيار حساس مي شود. از طرف ديگر، اگر سيستم كمپلمان از كنترل خارج شده يا به طور مرتب فعال شود موجب بروز ضايعات التهابي و تخريب بافتي مي شود. ضايعاتي كه در اثر بيماري هاي خود ايمني به وجود مي آيد در نتيجه تشكيل كمپلكس ايمني و فعال شدن سيستم كمپلمان است. اندازه گيري مقدار كمپلمان در موارد زير انجام مي شود:

1- بيماري هايي كه در آنها مصرف كمپلمان به دليل تشكيل كمپلكس ايمني بالا است. مانند بيماري هاي روماتيسمي.

۲- بيماريهايي كه در آنها سنتز كمپلمان به دلايل نقص ژنتيكي و مادرزادي يا بيماريهاي ديگر متوقف مي شود يا كاهش مي يابد. در نتيجه اين نقص، عفونت هاي مكرر بروز مي كند. به طور كلي اندازه گيري مقادير C3 و C4 به طور مرتب براي دنبال كردن وضعيت بيمار مبتلا به بيماريهاي ايمونولوژيكي بسيار مفيد است. تست CH50 به عنوان تست اوليه براي تشخيص بيماراني كه به طور مكرر به عفونت مبتلا مي شوند و احتمالاً فاقد يك يا چند عدد از پروتئين هاي سيستم كمپلمان به طور مادرزادي هستند بسيار مفيد است.