✔️شما هم ممکن است بعد از خوردن گندم یا مواد غذایی حاوی آن، احساس ناراحتی کنید. جالب است بدانید که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به این مشکل دچار هستند. سه بیماری مختلف به نام بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن (NCGS) و آلرژی به گندم می‌توانند هنگام خوردن این غذاها مشکلاتی ایجاد کنند. 

👈گلوتن پروتئینی است که در گندم، جو و چاودار یافت می‌شود.

👈بیماری سلیاک یک بیماری خودایمنی است که در آن خوردن گلوتن به روده کوچک شما آسیب می‌رساند.

👈در آلرژی به گندم سیستم ایمنی بدن ما به گندم و غلات، واکنشی بیش از حد نشان می‌دهد و ممکن است جان ما را به خطر بیندازد.

👈بیماری حساسیت به گلوتن غیر سلیاک (NCGS) با نام عدم تحمل گلوتن هم شناخته می‌شود. در این حالت آزمایش سلیاک منفی است اما بدن نسبت به غلات واکنش بدی نشان می‌دهید.

✔️بیماری سلیاک و عدم تحمل گلوتن در ظاهر مشابه به نظر می‌رسند. هر دو شرایط می‌توانند بعد از خوردن گلوتن علائم ناراحت کننده‌ای ایجاد کنند.

✔️بیماری سلیاک یک اختلال سیستم ایمنی است که با خوردن حتی مقدار کمی گلوتن به روده کوچک آسیب می‌رساند. سلیاک ممکن است از والدین به فرزندان به ارث برسد. اما عدم تحمل گلوتن، یک اختلال گوارشی است. نه یک مشکل سیستم ایمنی. NCGS به روده آسیب نمی‌رساند و ارثی هم نیست.

✔️مبتلایان به سلیاک یا NCGS ممکن است در صورت خوردن غلات علائم زیر را تجربه کنید:

➖نفخ، گاز معده و یبوست

➖مه مغزی، خستگی و سردرد

➖افسردگی

➖اسهال و حالت تهوع

➖درد مفاصل

✔️یک آلرژی خفیف به گندم می‌تواند علائمی شبیه به سلیاک یا NCGS ایجاد کند. اما اگر به گندم آلرژی دارید، باید کاملاً از آن اجتناب کنید. زیرا واکنش‌های آلرژیک می‌تواند خطرناک باشد.

✔️آلرژی زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما به چیزی که معمولا بی ضرر است حمله می‌کند. اگر به گندم آلرژی دارید، هر زمان که گندم بخورید، واکنش نشان خواهید داد. حتی به مقدار ناچیز. افراد مبتلا به آلرژی شدید حتی به استنشاق یا بوییدن گندم واکنش نشان می‌دهند. اما اگر مبتلا به NCGS یا بیماری سلیاک باشید، این نوع واکنش رخ نخواهد داد.

✔️علائم حساسیت به گندم شامل موراد زیر است:

◼️آنافیلاکسی، یک واکنش شدید و تهدید کننده زندگی که باعث تورم و مشکلات تنفسی می‌شود.

◻️سردرد

◼️کهیر یا بثورات پوستی.

◻️تهوع و استفراغ

◼️آبریزش بینی و عطسه

◻️خس خس سینه یا حمله آسم

◀️تشخیص بیماری سلیاک

✔️تشخیص بیماری سلیاک معمولا با آزمایش آنتی بادی انجام می‌شود. ممکن است برای بررسی آنتی بادی های IgA ترانس گلوتامیناز بافتی (tTG-IgA) به آزمایش خون نیاز داشته باشید. در صورت ابتلا به بیماری سلیاک، بدن  پس از خوردن گلوتن، این آنتی بادی‌ها را می‌سازد. اگر والدین یا خواهر و برادری دارید که مبتلا به سلیاک هستند، ممکن است پزشک شما آزمایش آنتی بادی را توصیه کند. حتی اگر علائم بیماری سلیاک را نداشته باشید.

✔️ آزمایش ژنتیکی نیز برای بررسی ابتلا به سلیاک انجام می‌شود. آزمایش خون می‌تواند ژن‌های مرتبط با بیماری سلیاک را بررسی کند. نتیجه آزمایش ژنتیکی منفی معمولاً بیماری سلیاک را رد می‌کند. اما یک نتیجه مثبت به این معنی است که برای تأیید تشخیص نیاز به آزمایش بیشتری دارید.

✔️اگر آزمایش خون نشان دهد که شما آنتی بادی سلیاک دارید، ممکن است پزشک از داخل روده کوچک شما نمونه‌گیری انجام دهد. این نمونه به آزمایشگاه ارسال خواهد شد تا آسیب ناشی از بیماری سلیاک بررسی شود.

◀️تشخیص حساسیت به گلوتن

✔️یک تفاوت سلیاک و حساسیت به گلوتن، نحوه تشخیص این دو بیماری است. معمولاً تشخیص NCGS به دو چیز نیاز دارد:

◼️آزمایش خون برای بیماری سلیاک منفی است.

◻️با قطع مصرف گلوتن احساس بهتری خواهید داشت.

✔️در حال حاضر هیچ آزمایش خونی وجود ندارد که بتواند NCGS را تأیید کند. بنابراین، زمانی که بیماری سلیاک و آلرژی را رد شود، NCGS تشخیص داده خواهد شد.

منبع: کانال علوم آزمایشگاهی و بیولوژی