|
نام اختصاری: IgA سایر نام ها: ایمنوگلبولین A،
آنتی بادی A،
Gamma- Globulin A بخش مورد انجام : ایمونوبیوشیمی نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، بزاق، اشک چشم، مایع نخاع، شیر حجم نمونه مورد نیاز: ml 1 شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی یا آمادگی به خصوصی ندارد. ملاحظات نمونه گیری: 1-
ترجیحاً پس از نمونه گیری وریدی بلافاصله سرم را جدا کرده و آن را تا زمان
آزمایش در C◦ 4 نگهداری کنید. 2-
دقت شود در نمونه گیری از بزاق، از آب دهان نمونه گیری نگردد. موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه لیپمیک شدید مورد قبول نمی باشد. شرایط نگهداری: 1.
نمونه در C◦ 4 به مدت 72 ساعت و در C◦ 20- به مدت 28 روز
پایدار است. 2.
شرایط نگهداری CSF، بزاق، شیرو یا سایر ترشحات بدن مشابه سرم می باشد. کاربردهای بالینی: تشخیص و پایش گاماپاتی های مونوکلوتال و نقص سیستم ایمنی روش مرجع: نفلومتری روش ارجح: ELISA ، توربیدومتری سایر روشها: SRID
وایمنوالکتروفورز مقادیر طبیعی سرم: کمتر از 5 ماهگی: 7-37 mg/dL 5 تا 9 ماهگی: 16-50 mg/dL 9 تا 15 ماهگی: 27-66 mg/dL 15 تا 24 ماهگی: 36-79 mg/dL 2 تا 4 سالگی: 27-246
mg/dL 4 تا 7 سالگی: 29-256
mg/dL 7 تا 10 سالگی: 34-274
mg/dL 10 تا 13 سالگی: 42-295 mg/dL 13 تا 16 سالگی: 52-319 mg/dL 16 تا 18 سالگی: 60-337 mg/dL 18 سال و بالاتر: 61-356 mg/dL مقادیر مرجع برای IgA در مایعات بدن تعیین نشده است. تفسیر: افزایش IgA پلی کلونال در بیماری های مزمن کبدی، عفونت های مزمن دستگاه
تنفسی، عفونت های دستگاه تناسلی ادراری، بعضی نقض های ایمنی نظیر سندرم ویسکوت
آلدریچ، آرتریت روماتوئید و سایر بیماری های روماتوئیدی مشاهده می شود. افزایش IgA الیگوکلونال در
بعضی دیس گاماگلوبینمی مشاهده می شود. نقص های ارثی IgA در آتاکسی
تلانژیکتازی مشاهده می شود. افزایش IgA منوکلونال در میلیوم مولتیپل، آمیلوئیدوز سیستمیک اولیه و به ندرت
در سایر بدخیمی ها نظیر لنفوم مشاهده می شود. کاهش IgA در برخی اختلالات ژنتیکی مشاهده می شود. کمبود ثانویه IgA در سندرم
نفروتیک مشاهده خواهد گردید. همچنین کاهش IgA در بیماران مبتلا به نقص ایمنی اولیه و ثانویه یافت می شود. عوامل مداخله گر: مصرف کاربامازپین، دکستران، استروژن ، املاح طلا، متیل
پردنیزولون، پنی سیلامین، فنی توئین، ضد بارداری خوراکی و والپروئیک اسید موجب
کاهش IgA در داخل بدن (invivo) می گردد. در
اندازه گیری IgA
کدورت سرم یا لیپمیک بودن در نتایج آزمون تداخل ایجاد می کند. توضیحات: الکتروفورز ایمنوگلوبولین با تیتر بالا برای افتراق کلاس آنتی بادی پلی کلونال
از منوکلونال بکار می رود. همچنین ایمنوفیکساسیون برای توصیف کلاس آنتی بادی منوکلونال به کار می رود. منابع: 1. Webster ADB:
Laboratory investigation of primary deficiency of the lymphoid system. In
Clinics in Immunology and Allergy. Vol. 5. 3rd edition. Philadelphia, WB
Saunders Company, 1985, pp 447-468 2. Pinching AJ: Laboratory
investigation of secondary immunodeficiency. In Clinics in Immunology and
Allergy. Vol. 5. 3rd edition. Philadelphia, WB Saunders Company, 1985, pp
469-490 3. Dispenzieri A, Gertz MA,
Kyle RA: Distribution of diseases associated with moderate polyclonal
gammopathy in patients seen at Mayo Clinic during 1991. Blood 1997;90:353 4. Kyle RA, Greipp PR: The
laboratory investigation of monoclonal gammopathies. Mayo Clin Proc
1978;53:719-739 5. Ballow M, O'Neil KM:
Approach to the patient with recurrent infections. In Allergy: Principles and
Practice. Vol. 2. 4th edition. Edited by E Middleton Jr, CE Reed, EF Ellis, et
al. St. Louis, MO, Mosby-Year Book, Inc., 1993, pp 1027-1058 6. Kyle RA: Detection of
quantitation of monoclonal proteins. Clin Immunol Newsletter 1990;10:84-86 |
