نام اختصاری: HBEL سایر نام ها: الکتروفورز
هموگلوبین خون، Hemoglobin Variant, Hemoglobin A2, F بخش مورد انجام : بیوشیمی نوع نمونه قابل اندازه گیری: خون کامل (Whole blood)- پلاسما هپارینه، سیترات یا EDTA دار حجم نمونه مورد نیاز: ml 6 شرایط نمونه گیری: 1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2.
. نمونه گیری وریدی 3.
محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. ملاحظات نمونه گیری: 1- خون گرفته شده را به سایر ظروف منتقل
ننمایید. 2- فرم درخواستی از وضعیت بیمار به صورت
الکترونیکی و یا مستند تهیه و کپی از آن را بایگانی کنید. موارد عدم پذیرش نمونه : نمونه لخته شده مورد قبول نمی باشد. شرایط نگهداری: بهتر است از نمونه تازه استفاده شود. نمونه در دمای C◦ 4 به مدت 10 روز پایدار است. کاربردهای بالینی: 1-
الکتروفورز هموگلوبین آزمایشی به منظور شناسایی هموگلوبین های غیر طبیعی (هموگلوبینوپاتی ها) است. این آزمایش برای
تشخیص کم خونی داسی، تالاسمی و سایر هموگلوبینوپاتی ها نیز کاربرد دارد. 2-
بررسی میکروسبتوز با علت ناشناخته روش ارجح: الکتروفورز استات سلولز یا ژل در مورد HbA2 ، کروماتوگرافی تعویض یونی سایر روشها: ژل نشاسته، Isoelectric focusing مقادیر طبیعی: بزرگسالان
: %0 = Hbs , 0.8 - % 2 %= HbF , 2 - % 3 %= HbA2 , 95 - % 98 %= HBA1 , %0= Hbc HbF : نوزادان (کمتر از 28 روز): %50 - %80 ، کمتر از 6 ماه = %0.8 > و بیشتر
از 6 ماه = 1 - % 2
% تفسیر: انواع هموگلوبین در حال حاضر شناسایی ، اندازه گیری و دارای یک گزارش تفسیری
می باشند. اهمیت بالینی الکتروفورز Hb در بیماری های
سلول داسی، هموگلوبین H، تالاسمی
ماژور ، تالاسمی مینور، هموگلوبینC می باشد. نمای الکتروفورزی این هموگلوبینوپاتی
ها کاملاً کلاسیک می باشد. یعنی برای بیماری های فوق الذکر تشخیصی است. عوامل مداخله گر: انتقال خون در طی 12 هفته قبل ممکن است سبب تغییر نتایج
آزمایش شود. آنمی مگالوبلاستیک ناشی از داروها و هیپرتیروئیدیسم باعث افزایش سطح HbA2 می شود. توضیحات: ·
در منبعی ذکر شده است که کروماتوگرافی تعویض یونی بهترین روش برای اندازه گیری
کمی غلطت های بالای HBF است. ·
آزمایش مرتبط با این تست، آزمون مستقیم Hb خون می باشد. منابع:
|