نام اختصاری: Anti- Diphtheria

سایر نام ها: آنتی بادی ضد سم دیفتری

Anti-diphtheria toxoid, Diphtheria toxoid antibodies, Diphtheria Immune Response, Diphtheria IgG. Corynebacterium diphtheria Antibody

بخش انجام دهنده: ایمونولوژی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم ( ترجیحاً)، پلاسما (EDTA یا هپارین)

حجم نمونه مورد نیاز:   0.5 mL

شرایط نمونه گیری: 

1.       نیاز به ناشتایی یا آمادگی خاصی نمی باشد.

2.       پلاسما یا سرم را در کوتاه ترین زمان ممکن جدا نمایید و  تا زمان آزمایش در یخچال نگه دارید.

3.        در صورت تاخیر در انجام آزمایش، سرم را تا زمان انجام آزمایش در فریزر (20^oC-) نگه دارید.

ملاحظات نمونه گیری:

1.       مطابق دستورالعمل آزمایشگاه، از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود.

2.       بالافاصله خون گرفته شده را چندین بار سرو ته نمایید تا به خوبی مخلوط گردد.

3.       محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.

4.       در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، بالافاصله نمونه را به آزمایشگاه ارسال نمایید.

5.       سرم جدا شده باید شفاف و عاری از آلودگی هایی همچون همولیز ،لیپمیک و یا آلودگی باکتریایی باشد.

موارد عدم پذیرش نمونه:

ü      نمونه همولیز

ü      نمونه لیپمیک

ü      نمونه ایکتریک

ü      نمونه آلوده (Contaminated)

ü      سایر مایعات بدن

شرایط نگهداری:

1. نمونه در  دمای  2-8^oC به مدت یک هفته و در دمای 20^oC-  به مدت یک ماه پایدار است. نمونه در دمای اتاق 48 ساعت پایدار می باشد.

            2. از ذوب و فریز مکرر نمونه اجتناب گردد.

اطلاعات بالینی: دیفتری بیماری عفونی باکتریال استکه بطور غالب در سنین کودکی اتفاق می افتد. این بیماری منجر به التهاب مجاری تنفسی خصوصاً حلق، حنجره و مخاط بینی می گردد. علاوه بر این توکسین های باکتری می تواند موجب آسیب در قسمتهای دور دست از آلودگی بویژه در قلب، کلیه و سیستم عصب مرکزی (CNS) و جریان خون شوند. عامل بیماری باکتری گرم مثبت بی هوازی میکروآئروفیک کورینه باکتریوم دیفتریه می باشد.

تنها سویه های توکسیژن (تولید کننده سم) بیماریزا هستند. پاتوژنز این باکتری بر پایه ترشح اگزوتوکسین است که به جریان خون راه یافته و بر عضله قلبی، کلیوی و CNS اثر می گذارد. توکسین دیفتری توسط سویه های لیزوژنیک تولید می گردد. با توجه به شدت بیماری به سه تایپ ضعیف، متوسط و شدید تقسیم بندی می شود. منبع طبیعی بیماری افراد بیمار می باشند. اگرچه فرد ناقل ممکن است بطور کامل بدون علائم باشدعفونت از طریق قطرات تنفسی و به ندرت شیر مادر و .. منتشر می شود. شیوع بیماری عمدتا در فصل زمستان رخ میدهد. کودکان واکسینه نشده بیشترین آلودگی را در بین جوامع انسانی دارند. دوره پنجره (Window period) بیماری به حجم باکتری وارد شده به بدن بستگی دارد. ترشح توکسین توسط سویه های توکسیژن منجر به آسیب سطح مخاط گشته و باعث تشکیل لایه قهوه ای (غشاء کاذب) در سطح مخاط می شود. این غشاء از باکتری، سلول اپی تلیال نکروزه، فیبرین، گلبول های سفید و قرمز تشکیل شده است. جریان خون و عروق تنفسی نقش مهمی در انتقال توکسین باکتری دارند. شدت بیماری به درجه ایمنی بدن بستگی دارد. بطور معمول دیفتری خودبخود محدود شونده است اما در موارد نقص سیستم ایمنی فرم شدید دیفتری دیده می شود که حتی ممکن است منجر به مرگ گردد. در اکثر موارد کودکان باید در 3 ماه بعد تولد واکسینه شوند (DPT). در نتیجه میزان پاسخ ایمنی با انجام این تست قابل کنترل می باشد.

کاربردهای بالینی:

          1.تعیین پاسخ ایمونولوژیک یک بیمار به واکسیناسیون سم دیفتری

         2. ارزیابی عملکرد سیستم ایمنی در پاسخ به سم باکتری دیفتری

        3. کنترل و پایش دوزهای یادآور

روش مرجع: -

روش ارجح: Enzyme Immunoassay (EIA)

سایر روشها: Quantitative Multiplex Bead Assay

مقادیر طبیعی (ایمن): > 0.1 IU/mL

  

 

تفسیر:  نتایج بزرگتر یا مساوی 0.01 Iu/ml  پاسخ واکسن را نشان می دهد.

برای بیمارانی که دارای مقادیر IgG توکسوئید دیفتری بین 0.01 تا کمتر از 1/0 می باشند باید دوز یادآور توکسوئید دیفتری در نظر گرفته شود.

مقادیر کمتر از 0.01 نیاز به واکسیناسیون می باشد. در مقادیر بیشتر از 0.1 فرد ایمنی مناسب دارد و نیاز به دوز یادآور نمی باشد.

عوامل مداخله گر : نمونه های همولیز، لیپمیک، ایکتریک و آلودگی باکتریال موجب نتایج مثبت و منفی کاذب می گردد.

توضیحات:

 این روش اثبات تشخیصی عدم محافظت در برابر دیفتری یا  نبود نقص ایمنی را نشان نمی دهد.

این نتایج به عنوان تنها روش برای تشخیص بالینی یا تصمیمات مدیریت بیمار در نظر گرفته نشده است.

نتایج باید توسط یافته های بالینی و سایر آزمایش های سرولوژی تایید شود.

          منابع :

1. Borcic, B. et al. Immunity to diphtheria in the Croation population in 1994. Lijec Vjesn., 118: 227 (1996).

2. Gupa, R.K. et al. Diphtheria antitoxin levels in blood and plasma donors. J. Infect. Dis., 173: 1493 (1996).

3. Lau, R.C. Detection of diphtheria toxin antibodies in human sera by ELISA. J. Hyg., 96: 415 (1986).

4. https://www.mayocliniclabs.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/36664

5. https://ltd.aruplab.com/Tests/Pub/0050595