نام اختصاری: TYR سایر نام ها: تیروزین ادرار به روش کیفی بخش انجام دهنده: بیوشیمی نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار رندم، ادرار 24 ساعته (در شروع جمع اوری 20 میلی لیتر تولوئن
اضافه می شود) حجم نمونه مورد نیاز: 2ml
شرایط نمونه گیری: ترجیحاً از بیمار نمونه صبحگاهی گرفته شود. ملاحظات نمونه گیری: رجوع شود به تست آنالیز ادرار موارد عدم پذیرش نمونه: ü
ماندن بیش از حد نمونه ادرار پیش از آنالیز ü
نمونه بدون برچسب یا با برچسب اشتباه. شرایط نگهداری: اسیدی کردن تا PH= 2.3 یا انجماد نمونه در -20oC و یا اضافه کردن تولوئن به ظرف ادرار 24 ساعته موجب
پایداری نمونه می گردد. نمونه منجمد شده تا 14 روز پایدار است. کاربردهای بالینی: در تشخیص تیروزینمی مقادیر ادراری آن افزایش می یابد.
روش مرجع: کروماتوگرافی تعویض یونی روش ارجح: کروماتوگرافی تعویض یونی سایر روشها: روش کیفی Millon's اسید سولفوریک+ سولفات جیوه+ ادرار← در 100 درجه جوشانده، پس از سرد شدن← نیترات نقره اضافه نموده← تشکیل رنگ نارنجی نشاندهنده مثبت بودن است. مقادیر طبیعی: در روش کیفی عدم تشکیل رنگ نارنجی نشاندهنده منفی بودن آزمایش
است. مقادیر کمی: بالغین: 12 – 55 mg/dl یا 66 – 304 µmol/day 3 تا 12 سال: 7.2 – 30.4 mg/dl یا 40 – 168 µmol/day 10 روز تا 7 هفته: 4 – 7.2 mg/dl یا 22 – 40 µmol/day تفسیر: اندازه گیری تیروزین ادرار به
تشخیص موارد زیر کمک می کند:
هیپرتیروزینمی در 3 ماه اول حاملگی
هیپرتیروئیدیسم
سوختگی ها
بیماریهای Oasthouse
بیماری Hartnup
گالاکتوزمی و نارسایی کبدی عوامل مداخله گر : ·
مصرف استروئیدها باعث پایین آمدن مقادیر تیروزین ادرار در شرایط
(Invivo) می شود. ·
واکنش Millon تعداد زیادی
از ترکیبات فنولی را در ادرار شناسایی می کند. واکنش مثبت با تیروزین و متابولیت
های تیروزین مشاهده می گردد. ·
روش فلورومتری که برای بررسی کمی تیروزین سرم به کار می رود به دلیل
تداخلات زیاد برای ادرار مورد استفاده قرار نمی گیرد. توضیحات: §
کروماتوگرافی تعویض یونی به عنوان روش مرجع در سنجش کمی تیروزین ادرار به
کار می رود. §
کروماتوگرافی تعویض یونی برای سنجش تیروزین ادراری به مراتب حساستر و
دقیقتر بوده و انجام آن توصیه می شود. §
تیروزین از اسیدهای آمینه غیر ضروری و مؤثر در سنتز کاتکل آمین ها،
تیروکسین و ملانین می باشد. گروه فنلی این اسیدآمینه عملکرد متابولیکی
دارد.
منابع :
2. Tietz Text book of Clinical Chemistry, 3rd ed. Burtis CA and Ashwood ER, eds, Philadelphia, PA: WB Saunders Co, 1999,
|