|
نام اختصاری: CA 19-9 سایر نام ها: کربوهیدات آنتی ژن 9-19، Cancer Antigen 19-9، GI Cancer Antigen بخش مورد انجام: آنالیز هورمون نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم يا پلاسما حجم نمونه مورد نیاز: 0.6 ml شرایط نمونه گیری: نياز به ناشتايي نمي باشد. ملاحظات نمونه گیری: بيمار را از لحاظ عاطفي تقويت كنيد زيرا آزمايش سرطان بسيار تنش زا مي
باشد. موارد عدم پذیرش نمونه: همولیز شدید نمونه مورد قبول نمی باشد. شرایط نگهداری: ·
انتقال بين آزمايشگاه پذيرش كننده و آزمايشگاه انجام دهنده بايد به صورت
منجمد شده صورت گيرد. ·
در دماي C˚4 تا 7 روز و در دمای C˚20- تا 3 ماه پایدار است. در دمای
اتاق (RT) 24 ساعت پایدار
است. ·
براي نگهداري بيش از 24 ساعت بايد در یخچال یا فریزر نگهداری
شود. ·
از فريز كردن پلاسما خودداري شود. ·
از دوباره آب كردن و فريز كردن سرم خودداري
شود. کاربردهای بالینی : 1.
ارزیابی مبتلایان به سرطان های معده، لوزالمعده و کبدی-
صفراوی 2.
پایش پس از درمان مبتلایان به سرطان های معده، لوزالمعده و کبدی- صفراوی
روش مرجع: ایمونو اسی آنزیمی (EIA) روش ارجح: کمی لومینوسانس سایر روشها: IRMA مقادیر طبیعی: <55 IU/mlیا <55 KU/L ·
این تومور مارکر اختصاصی جهت تشخیص بدخیمی نمی باشد و مقادیر اندازه گیری
شده با روش های مختلف ممکن است متفاوت باشد.
تفسیر: تمام انواع تومورهای گوارشی و آدنوکارسینوما به این آزمایش حساسند ولی
بالاترین حساسیت از آن تومور لوزالمعده (پانکراس) با 80-70 % حساسیت است. حساسیت
آزمایش با اندازه تومور ارتباطی ندارد. اما برای پیگیری موارد بیماری مؤثر است.
مقادیر خیلی بالا ( >1000) متاستاتیک (تهاجم به سایر
بافتها) است. افزایش در موارد التهابی غیر توموری از جمله التهاب پانکراس
(پانکراتیت)، التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت)، التهاب کبد (هپاتیت )، سیروز و
سیستیک فیبروزیس نیز مشاهده می شود. اندازه گیری توأم CA 19-9 و CEA برای پیگیری بیماران مبتلا به کانسر معده مفید بوده و 94% حساسیت دارد
. CA 19-9 برای مبتلایان به کانسر پانکراس به تنهایی ترجیح داده می شود و CEA به تنهایی برای مبتلایان به کانسر کولو رکتال
انتخاب مناسبی است. افزایش سطح : سرطان لوزالمعده، سرطان كبدي- صفراوي ، پانكراتيت، كوله سيتيت، سيروز،
سرطان معده، سرطان كولوركتال، سنگ صفراوي، سرطان ريه. عوامل مداخله گر: دیده نشده است. توضیحات: ·
تومور مارکر
CA 19-9 برای تأیید تشخیص تومورهای
معده، لوزالمعده یا کبدی- صفراوی و ارزیابی پاسخ بیماران به درمان استفاده می
شود. ·
بیماران دچار پانکراتیت، سنگ های صفراوی، سیروز، بیماری التهابی روده یا
سیستیک فیبروزیس نیز ممکن است افزایش اندکی در سطح CA 19-9 داشته باشند. ·
در 7-6% مبتلایان به بدخیمی های غیرگوارشی نیز ممکن است افزایش سطح
CA 19-9 مشاهده شود. ·
تومور مارکر CA 19-9 به عنوان آزمونی جهت
غربالگری تومورهای معده، لوزالمعده (پانکراس) یا کبدی- صفراوی قابل استفاده در کل
جمعیت نیست. زیرا فاقد حساسیت و اختصاصیت (ویژگی) لازم می باشد. ·
بعضی افراد آنتی ژن CA 19-9 را بیان نمی کنند. در نتیجه در این گونه افراد
مقادیر پایین نشان دهنده بهبودی یا عود
بیماری نمی باشد. منابع :
|
