روش مرجع : GC-MS

روش ارجح : روش کروماتوگرافی (GLC و HPLC)

بخش مورد انجام: بیوشیمی

سایر روش ها : EIA ، FPIA

نام اختصاری: PBAR

سایر نام ها: فنوباربیتول، Solfoton ، Burbita، Luminal

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسما  (هپارینه یا EDTA دار)

حجم نمونه مورد نیاز: ml 1

شرایط نمونه گیری:

1-    در بالاترین حد غلظتی نمونه گیری انجام شود.

2-    نیاز به ناشتایی یا آمادگی بخصوصی نمی باشد.

ملاحظات نمونه گیری:

1-    به بیمار تذکر دهید که 12- 8 ساعت قبل از نمونه گیری از مصرف دارو اجتناب کنید.

2-    ظرف 2 ساعت پس از نمونه گیری، نمونه خون را سانتریفیوژ کرده و سرم را جدا کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

نمونه های به شدت لیپمیک ، ایکتریک با همولیزه مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری:

نمونه در دمای اتاق چند ساعت و در دمای ^◦c 4 و ^◦c 20 -  تا 14 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

1-    پایش میزان غلظت دارو در درمان بیماران دچار صرع و تشنج

2-    ارزیابی عوارض و مسمومیت دارویی

مقادیر طبیعی:

اطفال و کودکان : µgr/ml 30 – 15

بزرگسالان : µgr/ml 40 – 20

غلظت سمی : µgr/ml  60 ≤

تفسیر:

پاسخ بالینی به دارو به میزان غلظت خونی آن مرتیط است.

تنظیم مقدار مصرف دارو پس از 2 هفته از درمان برای رسیدن به سطوح خونی در وضعیت پایدار در طیف مابین

 µgr/ml 40 – 20 برای بزرگسالان و µgr/ml 30 – 15 برای اطفال و کودکان حاصل می شود.

بیمارانی که به طور مداوم از این دارو استفاده می کنند معمولا نیاز به مسکن یا داروی آرام بخش نداشته مگر اینکه غلظت دارو در خون از µgr/ml 40 فراتر رود. غلظت سمی دارو µgr/ml  60≤ می باشد.

عوامل مداخله گر:

والپوریک اسید و سالیسیلات ها حدود 40% باعث افزایش مقادیر فنوباربیتال می شوند. فنوباربیتال باعث تحریک آنزیمی اکسیداز کبدی و افزایش متابولیسم  گزنوبیوتیک ها پس از 1 الی 2 هفته درمان خواهد شد.

توضیحات:

قلیایی کردن یونیزاسیون دارو را  افزایش داده و باعث کاهش بازجذب کلیوی دارو خواهد شد.

منابع:

1. Foero O, Kastrup KW, Nielsen EL, et al: Successful prophylaxis of febrile convulsions with phenobarbital. Epilepsia 1972;13:279-285
2. کتاب جامع تجهيزات آزمايشگاهي فرآورده هاي تشخيصي- دکتر حميد رضا سقا و همکاران- نشر مير