دقت شود که این ترانسلوکیشن ها در پروگنوز بد بارداری رل مهمی داشته و بخصوص در homologous Robertsonian translocations شانس ختم بارداری و تولد یک بچه زنده بسیار پایین است.

.

توجه به این نکته مهم است، که در وجود balanced translocation rearrangement چون ماده ژنتیکی کم و یا زیاد نشده است، بنابراین فرد از لحاظ فنوتیپی چه از نظر ذهنی و چه فیزیکی مشکلی ندارند.

ولی گامت های و یا سلولهای جنسی این افراد (یعنی چه اسپرم و یا چه تخمک) می تواند دو نوع نرمال و یا گامتی که محتویات یک کروموزوم و یا ماده ژنتیکی آن بیشتر شده و در حین حال یک کروموزوم دیگر کمتر می باشد.

بنابراین در صورت  تشکیل جنین از گامت های مشکل دار، سلولی تشکیل می شود که دچار یک unbalanced translocation rearrangement  می شود که نتیجه آن بالا رفتن احتمال بروز سقط‌ جنین و یا به دنیا آمدن فرزندانی حامل اختلالات کروموزمی نامتعادل خواهد بود که مشکلات تکاملی و رفتاری را به همراه خواهد داشت (نظیر سندرم فریاد گربه و یا Cri-du-chat - حذف قسمتی از کروموزوم 5 - و یا سندرم ویلیامز که بازوی کوتاه کروموزوم 7 حذف می شود).

همین مسئله در اینورژن ها (یا وارونگی) کروموزومی مشاهده می شود، چرا که قطعه ای کروموزومی که شکسته می شود می تواند، توالی یک ژن را از بین برده و در نتیجه عملکرد ژن را دچار مشکل کند، ولی میزان ماده ژنتیکی تغییری نمی کند.